PSI World

Jesteście sami, Kabuto znajduje zapadnię na niższy poziom.

Schodzisz w dół po wąskich i stromych schodach. Nagle schody się chowają i jedziesz w dół, ściskając swoje poki w rękach. Sneasel trzymał się kurczowo twoich pleców, podobnie Buziel, Kabuto siedzi Ci przerażona na głowie a Pichu radośnie piszczy.. jak to dziecko, nieświadome zagrożenia... Wpadasz do kolejnego ciemnego pomieszczenia bez krzty światła.

Nagle w ciemności dostrzegasz parę czerwonych oczu jak ze swoich koszmarów. Przerażony odskakujesz, ślepia pędzą prosto na Ciebie, czujesz nacisk na swojej piersi, serce wali Ci jak młot. Nagle zapala się ogień w misach, na twojej piersi siedzi Umbreon, wyraźnie zadowolony.

Umbreon zaszczekał radośnie, z korytarza dobiegają cie czyjeś kroki. Do pokoju wpada zdyszana i rozczochrana Jeff. Uśmiecha się radośnie na twój widok jednak po chwili bierze swojego pokemona na ręce,  uważnie Ci się przygląda i dźga Cię kijkiem, nie masz pojęcia kiedy i skąd go wzięła.

Wciąż podejrzliwie Cię lustruje. -Ostatnio jak Cię spotkałam i się przytuliłam wyrosły Ci dodatkowe ręce i... Nie ważne... To chyba jednak ty. wyrzuca patyk i przytula cię. Umbreon zaaportował kijka.

Zrobiła się blada jak papier i szeroko otworzyła oczy. -N...Nie... wyjąkała. Wzdychasz i domyślasz się, że miała podobną przeprawę jak ty. Idziecie drugim korytarzem, Jeff jest do Ciebie przyklejona jak lep.

-No to masz szczęście, że nie rozumiesz co mówił... głos jej nieco zadrżał. -To jakieś popierdolone miejsce, ja chcę już stąd wyjść.

-Uwierz mi, nie chcesz wiedzieć. idziecie dalej i docieracie do dużej komnaty, na środku której stoi piedestał z księgą, dużą, starą księgą. Deja vu...?