PSI World

-Pierdol się psycholu! Mam Cię kurwa dość! Nigdzie z tobą nie jadę.

Nad miastem wisi całun ciemności. Was oświetlają lampy ulicy. Każda powierzchnia, której dotykają wasze dłonie jest zimna. Chodnik, ściany budynku, samochód pochłaniają każdą drobinę ciepła. Niedługo do miasta zawita zima, a wy czujecie jej pierwsze zapowiedzi. Jednak ten chłód rozlewający się po waszych karkach i plecach spowodowany jest czymś całkowicie innej natury niż zmiana pory roku. Wycieczka do Japonii obeszła się z wami dość łagodnie. Byliście świadkami dosyć nieprzyjemnej sytuacji. Zdarzenia, które nie powinno być możliwe. Istoty, która powinna pozostać pomiędzy miejskimi legendami i wersami książek. A teraz ginie jedna osoba za drugą. Pora się zastanowić co chcecie zrobić. Przemyśleć plan działania i reakcje świata na to co zrobicie. Wasz wojskowy i informatyk byli sami. Nie poradzili sobie z problemem. Stoicie przed budynkiem, w którym znajduje się przygwożdżone do ściany ciało waszego niedawno poznanego znajomego. A jeśli teraz popełnicie błąd, ułatwicie polowanie temu, co za wami podąża.

- Nie miałem zamiaru robić jej krzywdy, bardziej wolałem, by się ogarnęła... - Podchodzę do auta - Nie chcecie zabrać jakichś rzeczy? Przenocujemy wszyscy u mnie dzisiaj...

- Jak tam chcecie, ubrań Christine wam nie dam... - wsiadam do auta - Iblis, wsiadaj... Jedziemy do mnie...

- Spróbuj tylko, a sama nie będziesz mieć gardła... Nie radzę ze mną żartować ani grozić, bo nie zawaham się połamać ci rączek i reszty kości... I nie będę tolerować dziecinnych zachowań, ani narażania życia innych, tak jak twój pomysł by nerd przyjechał do was sam... Nie muszę mówić, że to ty przyczyniłaś się częściowo do jego śmierci... - odpalam auto i ruszam do swojego mieszkania...

Opuszczam okno...
- Skoro nie chcesz przeżyć, to droga wolna... Tylko w grupie mamy szanse przetrwać, a lubić się nie musimy... Wierz mi, mi też nie jest komfortowo mieć takie dziecko jak ty w swoim otoczeniu... - westchnąłem - Wsiadaj i przestań odpierdalać szopki... Noc już jest i jest niebezpiecznie na ulicach... Szczególnie że ta cholera gdzieś tu grasuje...

- Nie wyżywam się... Po prostu nie dam sobą pomiatać aroganckiej piździe, która nie wie, co to poszanowanie cudzej własności oraz zdrowy rozsądek. Już było trochę momentów z jej głupoty, przez które mogliśmy mieć kłopoty, głównie z policją i później nawet z psychiatrykiem. Dopóki będzie się nie wychylać i zacznie myśleć, to będę milszy, a tak to dostaje na co zasługuje. Będę miły i uprzejmy, jeśli odpłacicie mi tym samym... I bez tej sytuacji i akcji z duchami mam problem z własną psyche i nerwami... Nie potrzebuję was do kolekcji... - gdy wszyscy wsiedli, odpalam auto... Cholera, czemu los musiał mnie obdarować takim wybuchowym towarzystwem... Ani chwili spokoju... Po sekundzie zdałem sobie sprawę z konsekwencji pozostawienia tak mieszkania Jeffu i Tessie...
- Zaraz... A co my z waszym mieszkaniem zrobimy? Policja może się zlecieć, jak tak to zostawimy...

Ostatnio edytowany przez Raven (Mon-11-15 15:20:44)

Tessie łapie Jeffu za rękę.
- Jeffu, daj spokój. Nic nam nie da jeśli będziecie sobie wzajemnie ubliżać. A przesrane niestety będziemy mieli wszyscy - dodaje po chwili - bo był z nami wszystkimi jednakowo powiązany, całe zdarzenie miało miejsce w naszym mieszkaniu, a Claude tam węszył.. Przejebane mamy wszyscy, a tym bardziej im bardziej skaczemy sobie wzajemnie do gardeł. Więc taka prośba, i myślę że Iblis przyzna mi rację - patrzy wymownie na Iblisa - zostawcie obrażanie się i wszelkie wyzwiska na czas po tym całym koszmarze, to będziecie mieli więcej czasu na zastanowienie się jak się wydostać z tego gówna, zamiast marnować go na głupie docinki.