PSI World

Miasto składało się z małych kamieniczek z powybijanymi szybami. Nad miastem ciążyła niepokojąca aura, pokemony omijały szerokim łukiem to miejsce. No właśnie, nie było tam żadnych dzikich pokemonów, zwierząt nawet owadów. Panowała grobowa i nienaturalna cisza, a gęste powietrze stało w miejscu, nawet promienie słońca zdawały się omijać ze strachem i odrazą to miejsce.

W centrum miasta znajdujesz ogromny kompleks badawczy. Nie jest aż tak zrujnowany jak reszta miasta, widać kilka całkiem nowych szyb, więc chyba ktoś z niego korzysta. Czujesz ogromny niepokój, jakby ktoś lub coś Cie obserwowało.

Wejście nie jest jakoś szczególnie chronione, wyjątek stanowi gigantyczna kupa szlamu niewiadomego pochodzenia.

Kiedy kamień ląduje obok masa poruszyła się i wstała, bledniesz bardziej z obrzydzenia czy ze strachu. Z kupy szlamu wystają uschnięte gałęzie i coś jakby kamienie, zielony slzam przypomina Ci Torterra ale cuchnie zgnilizną, wymiocinami i kanalizą. Wydaje z siebie zniekształcony chrapliwy bulgot i powoli sunie w twoim kierunku.

Mutant pada po chwili, jednak z cieni i zaułków wypełza więcej pokracznych stworzeń, dość wrogo nastawionych, jest ich cała masa, prawie wszystkie są szpetne, zniekształcone i wyjęte z horrorów. Niektóre nie wyglądają źle a nawet całkiem przyjemnie dla oka. jednak wszystkie zaczynają kroczyć w twoją stronę, odcięły Ci drogę powrotną. Wbiegasz więc do budynku. Kilka pokrak skacze w twoim kierunku, jednak z jakiegoś powodu panicznie wręcz boją się wejść za tobą do budynku.

Nie należą do zbyt kumatych, wyją, warczą i szczerzą kły zza bramy wejściowej.

Jeszcze długo słyszysz za sobą ujadania pokemonów. Wciąż czujesz się obserwowany. Błądzisz po korytarzach, nagle Sneasel i Vulpix stają jak wryte i zaczynają węszyć, prowadzą Cię do klatki schodowej a stamtąd w dół.