PSI World

Melion westchnął ciężko, ma niezbyt tęgą minę. -To już niedaleko, jesteśmy prawie na miejscu. Idziemy czy chcesz odpocząć? Nie wyglądasz najlepiej...

-Najchętniej bym stąd wybył... Ale to już prawie koniec. nie dostrzegasz niczego podejrzanego.

-Tam gdzie i wejście... pokazuje na drzwi przez które przeszła Rex. Przechodzicie przez nie i widzisz scenerią niczym w piekle. Widzicie ogromny wzburzony ocean krwi, na którym znajdują się mięsiste wyspy z wystającymi kośćmi. Znajdujecie się na moście z krwisto czerwonych, mokrych cegieł. Podchodzisz do barierki i widzisz, że do filarów mostu poprzyczepiani są ludzie, są z nim zrośnięci. Na rękach masz krwawe ślady od barierki. Most prowadzi do groteskowego... Zamku? Fortu? Wygląda jakby był zrobiony z wnętrzności, kości a nawet gdzie nie gdzie widzisz żywe jeszcze osoby, stopione z konstrukcją. Całości towarzyszy okropny huk wiatru i agonalnych krzyków ludzi. Niebo stanowi identyczna czarna masa z oczami jednak teraz jest niemal na wyciągnięcie ręki, oczy bacznie rejestrują każdy wasz ruch. Nie jesteś już wstanie wytrzymać i załamujesz się, widząc i słysząc potępieńcze krzyki i jęki siebie i Meliona, poważnie okaleczonych, poranionych, będących fragmentem fortu. Padasz na kolana, cały jesteś teraz umazany krwią z czerwonych cegieł. Melion też już goni resztkami sił.

Melion zrobił co mógł i wychodzicie z jej spaczonego umysłu. Oboje jesteście roztrzęsieni, wciąż czujesz jakby coś Cię obserwowało i masz wrażenie,że słyszysz te krzyki i jęki ale bardzo odległe. -Więc...? Co teraz?

Melion siedział bardzo przybity i ciągle się oglądał nerwowo. Szybko opróżniacie butelkę i sięgacie do kolejną, i jeszcze jedną... i jeszcze...