Mistrz nie był zadowolony z jej nieobecności, zwłaszcza że była z Kambionem. Praktycznie zaraz jak tylko pojawiła się w mieszkaniu, zaczął jej suszyć głowę. Zapaliła papierosa i zaciągnęła się głęboko.

-Dobra młoda... Gratuluję i tak dalej. Ale może złożyła byś raport? O coś cie prosiłem. - rzuca ironicznie

-A co ja mam Ci powiedzieć? To był nasz prywatny wyjazd, niezwiązany z Kręgiem. Poza tym Krąg jest zajęty swoimi sprawami... O których ja nic nie wiem.

-Tak? Bardzo ciekawe, jak więc wyjaśnisz swoje osiągnięcie skoro jest przesycone magią kręgu?

Przewróciła oczami. -Wybacz klauzula sumienia mi nie pozwala... rzuciła z lekką ironią w głosie.

-Klauzula sumienia nie pozwala mi zrzucić cie w torpor... A! Wróć, ja nie posiadam czegoś tak bezużytecznego.

-Brak kręgosłupa moralnego już dawno zdiagnozowałam... opaliła papierosa i zgasiła w nowej popielniczce. -Jak sama nazwa wskazuje są to sekrety... popatrzyła mu prosto w oczy. -Nie mogę powiedzieć nic więcej.

-Powstrzymam niemożebną chęć zwykłego przyjebania ci i wbicia w podłogę jak niedopałka. Wszak mimo wszystko jestem cywilizowany... Ale sprzeciwiać się księciu... To na zdrowie nie wychodzi. - wychodzi trzaskając drzwiami

-Chce niech sam dupę ruszy, usłyszy to samo... mruknęła do siebie. Zaczęła brzdąkać na gitarze, jej jedyną widownią były jej koty.

Do pokoju wbija twoja koteria.
-Witamy panią kierownik! Miszczu coś nie w humorze znów? - woła Rat rozwalając się w fotelu z paczką czipsów

-Ble czosnek! Ashley teatralnie zaczęła się dusić. -Tylko mi nie naświń. A kiedy on jest w humorze? Od powrotu z "delegacji" nie poznaje gościa. -No to może go spytaj? rzuca Fiona bawiąc się jednym z kotów. -Żebym tylko miała okazję... Ashley wzdycha.

-A ja tam myślę, że ma w dupie drzazgę. Może dosłownie, może w przenośni... - znów głośno myśli Rat
-To nawet możliwe. Ktoś wyżej trzęsie się nad nim, a on nad tobą. Olej... Po tym wisiorku nie powinnaś mieć spokoju?
-A! Właśnie... Co do wisiorków. Zrobisz nam takie? - uśmiecha się do ciebie Fiona

-Nie jestem jego anty-stresem, a jak ma drzazgę w dupie to niech idzie do proktologa... Ma pełno pachołków, niech na nich się wyżywa... A co do "wisiorków" , może kiedyś....

-No weź! Nie bądź taka! Chodzisz z tym całym... Jak mu tam? ...Ale nam nie zrobisz? Wiesz, że z John'em musimy pożywiać się dość często...

-Jakie meczy buły... Ashley westchnęła. -Dobra, niech wam będzie... John dawaj nieśmiertelnik, Fiona jaki chcesz wisiorek?

-Coś egzotycznego... Może coś z kościaną inkrustacją?

Ashley przewróciła oczami, John wręczył jej swój nieśmiertelnik. -Jak zrobię dam wam znać. John co tak milczysz?

-Nic... Nie lubię się z tym rozstawać. - wzdycha - Ash... Jakbyś wybywała z tego przegniłego miasta... To nie zostawisz swoich, co?

-Mogę obiecać, że zrobię wszystko co będę mogła żeby was nie zostawiać. Poza tym wciąż muszę połamać Ci parę żeber... rzuciła do Johna z uśmiechem, też się uśmiechnął przybili żółwika. -To jakieś plany na wieczór czy znowu bumelujemy u mnie i zbieram ochrzan?

-Opcja trzecia! Robimy imprezę, ale bez niechcianych gości. - uśmiecha się tajemniczo Rat
Wyciąga z kieszeni kilka kartek, nakleja po jednej na drzwi i okna.
Mają wymalowane różne dziwne wzory.
-Dobra... Teraz nic nam nie przeszkodzi.
Z plecaka wyciągają alkohol i przekąski dla Rata i sanguinem dla was.

-Dobra... Czy chcę wiedzieć skąd to macie? Pyta Ashley przybijając toast z ekipą.

Reszta jest równie zdziwiona co ty.
-No co? Może i jestem głupi, ale jak mi się coś da to umiem z tego korzystać! - udaje oburzonego po czym wybucha śmiechem

Ashley przewraca oczami i śmieje się razem z nim. -No to można się bawić! woła radośnie Fiona. -Drzwi wyjebać, okno wstawić! krzyknęli bracia. Bawili się do świtu.

Gdybyś żyła... Pewnie miała byś kaca... I umarła byś. Na szczęście już nie żyjesz.
Leniwie otwierasz jedno oko i widzi tragedię... Fiona i John śpią spleceni w dość dziwnej pozie... Rat, nawet nie wiesz jak, wcisnął się na szafę.

Jako porządny gospodarz w pierwszej kolejności robi zdjęcia Rat'a oraz Johna i Fiony, z perfidnym zacieszem. -Oddział! Baczność! Krzyknęła jak kapral. John momentalnie stał na baczność, napięty jak struna, Rat'a pobudził hałas i przywalił głową w sufit i zleciał z szafy, Fiona tez wstała. Ashley kulała się ze śmiechu, żałowała że nie nakręciła filmu.

-By cie... Wystraszyłaś nas! - warczy Fiona
-Ja pierdolę... Co się działo? - pyta Rat i zielenieje - Bede..
Nie dokończył tylko pobiegł do toalety.
-W tym względzie cieszę się, że nie mam żołądka... - wzdycha John

-Wolę nie wiedzieć czego on tam dolał i dosypał... Całkiem słodko razem wyglądaliście... Ashley cieszy się jak dzieciak z gimbazy. -O czym ty mówisz? pyta Fiona. -A o tym... Ashley pokazała im zdjęcia z telefonu.

Fiona speszona krzyczy... Zaś John szepcze.
-Prześlij mi później.

Ashley puszcza mu oko i przylega do Fiony. -No nie wstydź się... Pasujecie do siebie... mówi z szyderczym uśmiechem.

-Daj mnie spokój kobieto! Twoja brocha! Mnie się to nie widzi!

Ashley zarechotała złośliwie. Rat wypełzł z łazienki ledwo żywy. -No niezła impreza była... kwituje Ash wysyłając zdjęcia Bluetooth'em do Johna.

-Dzięki! Wiszę ci... - rzuca cicho John
-To jak? Co pani kierownik ma na dziś w planach?

-Rozkminić jakim cudem Rat wlazł na szafę i się tam zmieścił... I mieć nadzieję, że wrzód roku się nie zjawi.

-Alkohol zmienia mnie czasowo w ninja kociaka, a rano w zombie z Czernobyla. Oto odpowiedź. - rzuca z boleścią Rat

-Zombie z Czernobyla to ty jesteś i bez tego. Ty się lepiej miski trzymaj. Ashley podaje mu miskę i razem z Johnem sadzają w fotelu. Ashley odpala papierosa. -Zawsze można zrobić after party...

-Może bardziej spokojny ten after? Nie chcę znów tak skończyć... Przynajmniej nie w ciągu najbliższych 48... Jakiś klub? Polowanko?

-Można zacząć od polowania.  John zostań z nim, my z Fioną zaraz wracamy i zmiana. John przytaknął, Rat znowu zbełtał się do miski Dziewczyny poszły do parku. Dorwały młodą parkę. -No to co z tobą i John'em? Ładnie razem wyglądacie...

-No wiesz... Jakoś się nie widzę jako wampir kochać...

-Daj spokój. A co to ma do rzeczy? A jeśli chodzi o kontakt fizyczny, chyba wiesz jak działa rumieniec życia... Ashley uśmiechnęła się chytrze. Fiona się speszyła. -Powinnaś dać mu szansę. Wróciły do mieszkania.

Mistrz siedział w fotelu obok Rata. Popijał z butelki... Chyba porządnie się wstawił.

Ashley stanęła jak wryta. -Ee... M-Mistrzu... Ja... Co ty tu robisz...? Rat wciąż ściskał ukochana miskę, John stał pod ścianą bacznie obserwował sytuację.

-Młoda... - patrzy na ciebie smętnie - -Srać to! Wiesz jak gównianie smakuje ta krew? Książę... Mnie do tego wszystkiego zmusił.

Ashley gapiła się na niego jak sroka w gnat z szeroko otwartymi oczami. John zabrał Rata z fotela i razem z Fioną wyszli, zostali sami. -Ale... Co?

-To wszystko... To całe gówno. Spoił mnie krwią, nafaszerował magią i złamał swoimi zdolnościami.

-Ale... Dlaczego? Kiedy? Usiadła obok niego, patrzyła z troską.

-Czy to ważne? - wzdycha

-Dla mnie tak. Jeżeli to co powiedział jej mistrz jest prawdą, dni Księcia były policzone.

-Wtedy... Gdy wszystko się zmieniło...

Ashley zawarczała, była wściekła. -Dlaczego? wycedziła krótkie pytanie przez zaciśnięte kły.

-Bo jest pojebany... Ma manię na punkcie władzy.

Ashley wstała energicznie, wszystkie koty pouciekały ze strachu. Zapaliła papierosa, próbowała się uspokoić. -Ja go rozerwę na strzępy... Nie zostanie z niego nic... mamrotała wściekła.

-Powodzenia młoda...

-Przecież że nie teraz... Zabił mi matkę, zniszczył ludzkie życie i teraz to... Nie daruję.

-Eh... Młoda, życzę ci tego. Mnie już nie-życie nudzi. Nie mam nic do stracenia...

-Nawet tak nie żartuj. Będę Cie potrzebować. rzuciła z uśmiechem.

-Nie wiem do czego... Nie mam siły by się sprzeciwić. Nawet ten twój kochaś ma więcej mocy... Ah! Marazm...

Zgasiła papierosa w popielniczce. -Z kimś ten sukces będę musiała opić, jeśli mi się uda. uściskała go. Poczuła ogromną ulgę, że ostatnie wydarzenia i zmiana jego zachowania nie są jego winą.

-Ja się zwijam młoda... Wybacz. Ale nawet śmierć męczy...

Uśmiechnął się i poczochrał ją po głowie, po chwili wyszedł. Miała złe przeczucia, koty wyszły z ukrycia i zaczęły się łasić, miała o czym myśleć.

Wraca twoja koteria...
-I co? Pani kierownik... - rzuca Rat

-Szczym ryj. Sprawa uległa zmianie. Książe go zmusił do bycia chujem bo sam niem jest. nie wstała, leżała z kotem na głowie.

-Aha... Spoko.

Dość skutecznie poprawili jej humor. Kiedy poszli do wschodu zostało jeszcze sporo czasu. Zaczęła rysować w swoim szkicowniku.

-Co tam tworzysz? - pyta Kambion

-Nic takiego. uśmiechnęła się pod nosem, ucałował ją w czoło i usiadł obok niej na łóżku.

-No to pokaż. - bierze od ciebie szkicownik

Szkic nie był jeszcze gotowy, ale dało się dostrzec dużą postać otaczającą skrzydłami mniejszą i drobniejszą postać.

-Bardzo ciekawe, Kocico... - kwituje - Skąd motyw skrzydeł?

Uśmiecha się pod nosem. -Nie chcę Cię urazić ale zbyt długo jesteś nie-żywy. Chodzi o opiekę i bezpieczeństwo... Macierzyństwo...

-Może i jestem nie-żywy, ale nie jestem opóźniony... - śmieje się

-Książe go zmuszał. rzuciła w przestrzeń odbierając szkicownik i dokańczając rysunek.

-Domyślałem się... - rzuca
Zaczyna krążyć po pokoju i głaskać koty.

-Za ile lat będę w stanie go zabić, mając Ciebie za mentora?

-Za rok, może dwa... Zależy czy będziesz sama...

-Myślę, że nie będzie z tym problemu. Chce żeby cierpiał, żeby błagał mnie o rychły koniec. jej głos był lodowaty a oczy nieobecne.

-Kocico... Proszę cie... Nie zmieniaj się w bryłę lodu...

-Zemsta ponoć najlepiej smakuje na zimno. rzuca z uśmiechem. -Nie dziw mi się, proszę. On zniszczył mi życie, zabił matkę a teraz jeszcze to... oczy jej się zaszkliły.

Przytula cie, nic nie mówi, tylko składa pocałunek na włosach i mocno przyciska do siebie.

-Kambion... Ja... głos jej nieco zadrżał. Mocniej wtuliła się w niego.

-Wiem jak to jest... Cii~! - głaszcze cie

-Proszę Cię... Nie zostawiaj mnie... Nie chcę być sama.

-Nie mam zamiaru... Jesteś dla mnie wszystkim.

Siedzieli tak przytuleni w milczeniu przez dłuższą chwilę. Ashley powoli zaczęła się uspokajać.

-Kocico... Ashley... Kocham Cie. - szepcze

Uniosła wzrok na niego, była nieco zawstydzona, gdyby żyła zarumieniła by się i to mocno. Mocno go przytuliła. -Ja Ciebie też Kocham. głos jej zadrżał jak nastolatce przy wyznaniu pierwszej miłości, którą z resztą Kambion był.

-Nawet nie wiesz jak mnie to cieszy. - szepcze
Sadza cie sobie okrakiem na kolanach i chowa twarz w twych włosach, pewnie czułabyś jego ciepły oddech na szyi. Gdyby oddychał.
-Czuję się jak dzieciak... - śmieje się cicho - Nie sądziłem, że powiem to komuś kiedyś...

-Ja też... zaśmiała się cicho i mocno przytuliła do niego.

Liże cie nieśmiało w nos.
-Tak więc ukochana? Cóż mi rzekniesz?

Ashley wpiła się w jego usta, ręką mierzwiąc czarne włosy. -Może pokażesz mi jak bardzo mnie kochasz? wyszeptała i oblizała lubieżnie wargi.

-Ależ oczywiście, dla ciebie wszystko... - szepcze i oddaje pocałunek
Czujesz jego ręce jak wsuwają się pod bluzkę i drapią plecy. Palce zaciskają się na pośladkach, a usta kierują ku dekoltowi.

Ashley wzdycha i cicho mruczy kiedy swoim językiem pieścił jej delikatną skórę na piersiach. Mocno docisnął ją do siebie i zaczął pieścić szyję.

Szybkim ruchem zdziera z ciebie ubranie, z siebie z resztą też... Ocierasz się o jego członka zostawiając nań swe soki... Drapie cie po pośladkach. Przyssał się do twoich sutków, przygryza je.

Gryzł je mocno, Ashley zaczęła jęczeć i wzdychać głośno, wbijał swoje szpony i drapał jej ciało, zamknęła oczy, odchyliła się nieco i oddawała przyjemności.

Odchylasz się, a on wchodzi w ciebie. Dociska cie mocno, przytuleni i złączeni  poruszacie się w jednym rytmie. Przygryza płatek twojego ucha i liże cie.
-Jesteś taka rozkoszna... - szepcze

Kambion powoli przyspieszał i wbijał się w nią coraz mocniej. Odchylił się do tyłu, Ashley siedziała na nim okrakiem, zaczęła go ujeżdżać tak mocno i szybko jak tylko mogła.

Czujesz jak palcami sięga do twojej łechtaczki i zaczyna ją masować, unosi biodra i przyśpiesza wbijając się coraz mocniej i mocniej...

Ashley jęczała i krzyczała głośno z przyjemności. -Zaraz... Dojdę! wykrzyknęła z trudem. Kilka mocnych pchnięć i doszła. Kambion nie przestawał.

Przekręca cie na plecy, oplatasz go nogami. Całuje cie namiętnie. Czujesz jak głęboko wbija się w ciebie, dłonie ma na twoich pośladkach. Materializują się fioletowe macki, które pieszczą twoje sutki i łechtaczkę

Ashley krzyknęła głośno kiedy wbił paznokcie w jej pośladki. Zaczęła mocno drapać jego plecy. Macki sprawiły, ze doszła po raz kolejny z głośnym krzykiem.

Kambion wbija się w ciebie jeszcze kilka razy i pada zmęczony, doszedł. Tulicie się.
-Jeszcze jakieś życzenia, Sonee?

-Zabierz mnie ze sobą... wymruczała zmęczona.

-Ciebie zawsze, wszędzie... Nie opuszczę cie.

Uśmiechnęła się do niego, pocałował ją namiętnie i ubrali się. Siedzieli tak chwilę, do jej mieszkania wszedł mistrz. -Słuchaj młoda... przerwał kiedy tylko zobaczył Kambiona, zmrużył oczy. -Nie wiedziałem, że masz gościa. Kambion wstał. -Kocico, czy możesz nas na chwilę zostawić? Ashley nie zbyt przekonana ale zostawiła ich samych, poszła do parku.

-Cóż... Chyba dość niefortunnie zaczęliśmy. - rzuca Kambion
-Raczej... Cóż, sytuacja dość napięta.
Gdy wracasz widzisz jak obaj siedzą i się śmieją. Kambion przytula cie.
-Twój przyjaciel ma dość pomocne zdolności, młoda...
Daeva lepi się do ciebie, gangrel siedzi i popija.
-Także Kocico... Wszystko chyba dobrze.

-To się cieszę. Przytula się do Kambiona. -Więc... Co teraz mistrzu?

-Właściwie nic... Będę knuł.
-Dogadaliśmy się Kocico, może w końcu zamieszkasz u mnie.
-Kochasie... - śmieje się mistrz