Iblis jak co dzień trenował i medytował utrzymując kontakt z Mocą.

-Synek? Widziałeś ojca?

-Nie matko. A o co chodzi?

-Ten obibok miał śmieci wynieść i iść po zakupy! Znajdź go i przytargaj! A jak go znajdziesz to posprzątaj łazienkę skarbie :3

-Dobrze mamo... - mocą staram się wyczuć ojca

Moc Cię opuściła... Ale domyślasz się, że może siedzieć u najlepszego kumpla na tarasie... Dwa domy dalej...

-Eh... - wzdycham i ruszam grzecznie zapytać czy nie ma ojca u sąsiada

Krzyki i wiwaty słyszysz aż z parteru :v chyba lecą Mistrzostwa Ligii... :v

Pukam więc... Tudzież używam interkomu.

-Tata powiedział, że go nie ma i że wróci późno. przez interkom słyszysz ich małą 5 letnią córeczkę.

-A nie było tu mego ojca - Tishisai'a?

Chwila ciszy. -Też mówi że go nie ma. Chcesz się pobawić? :3

-Może... To wpuścisz mnie?

-No ale nie wchodź do salonu. bzzzzzz.

Wchodzę więc... Oj się ojciec zdziwi. Nasłuchuję go...

Drzwi doi salonu są zamknięte ale słuchać ich na cały budynek :v -Cześć Iblis! :3

-Cześć... Co tam u ciebie? - głask, głask

-Umiem już dodawać i odejmować do 10 :3 a czasami nawet i 12. I na urodziny dostanę zwierzaka!

-Bardzo ładnie, gratuluje. A jakiego zwierzaczka dostaniesz?

-Małego Tooki :3

-Kirin pewnie będzie chciała się z wami później pobawić. Dobra... Idź po swoje rysunki, pokażesz mi je.
Jak mała pójdzie to ja zajrzę do salonu...

No to biegnie a w salonie ojcowie, nie tylko twój i małej oglądają Finał Mistrzostw Ligi. Widzisz swojego ojca, poważanego członka rady z wymalowaną twarzą i w tandetnej peruce afro.

-Ekhem... Dzień dobry panu. Witaj ojcze...

Podskakują jak oparzeni. Chwilę zajmuje zanim ojciec ogarnia co się dzieje i ściąga perukę. -A co ty tu robisz?
-Sara! Mówiłem żebyś nie wpuszczała nikogo!
-No mówiłam, że powiedziałeś że Cie nie ma...
Wszyscy ojcowie walą facepalma :v

-Ojcze... Moja matka, a twa żona oczekuje cie. Radzę się pośpieszyć. Wiesz jak potrafi wyrażać niezadowolenie. A pana przepraszam za najście.

-No weź synek. To finał... ;_;
-Tishi! Akcja!
Wszyscy się odwracają do hologramu.
-Bystry jesteś, wymyślisz coś... Taaaak! Dajesz!

-Nagram ci... Albo zobaczysz w holokromie powtórkę. Jak Shitowei zaatakują to też każesz nam poczekać na koniec meczu?

-To co innego... Śmieci nie uciekną. No szlag! Słupek?! Aaaghhh!

-Jak mama się dowie czemu nie zrobiłeś tego o co prosiła to już nigdy żadnego meczu nie obejrzysz.

-Ojca wsypiesz?

-Mamę okłamiesz?

-Nie powiedzenie prawdy toi nie kłamstwo... Zrobię to jak się skończy. Jeszcze druga połowa.

-Brak prawdy to kłamstwo... Ciemna strona w tobie się odzywa ojcze? Pragnienie przesłania obowiązki?

-Na miłość... Synek zlituj się no ;_; albo poczekaj ze mną. Jak się matka spyta to jej powiem... Poza tym tez możesz wynieść te śmieci :v

-Jeszcze przywykniesz i co? Ja mam swoje obowiązki. Chodź albo powiem Mistrzowi Yoda, że jego uczeń się leniwy zrobił. I wyśle cie na jakąś okrutną planetę.

-Ładnie to tak ojca szantażować? Pół godziny nikogo nie zbawi. Sio. zaczyna się druga połowa.

-Dobra... Ciekawe czy to będzie lodowa pustynia czy ogniste piekło... Chodź Sara pokażesz mi te rysunki i będę musiał uciekać. Mama prosiła mnie o posprzątanie w domu...

-A ja już posprzątałam! Pacz jak czyściutko :3 zabiera Cię do swojego pokoiku, porządek i czyściutko.

-Jesteś bardzo grzeczna i pracowita. - pat, pat

-No staram się. Też chcę być Jedi :3 ale mi nie wychodzi na razie ...

-Jeśli będziesz się starać cały czas to ci się uda. Pamiętaj - tylko próbując możesz coś osiągnąć. I nie ważne ile razy po drodze się przewrócisz. Zawsze się podnoś i idź dalej. - przy okazji staram się wyczuć jak silna jest w niej moc

Przeciętna dla dziecka w jej wieku.

-Ćwicz... Dużo czytaj. I bądź grzeczna.
Będę się powoli zawijał do domu... Posprzątać tę łazienkę.

No wiec wracasz. -I gdzie ten obibok?

-U sąsiada... Nie udało mi się go zaciągnąć. Nawet groźba mistrzem Yoda czy twego gniewu nie pomogła...

Wzdycha. -Niech zgadnę, Finały?

-Zaiste... To ja idę posprzątać łazienkę.

-No tak on i ta jego Liga... Poczekaj zaraz będzie obiad. A gdzie masz Kirin?

-Nie wiem... Iść jej poszukać?

-No wyszła zaraz za tobą, myślałam że się spotkacie. Tak rozejrzyj się.

Idę więc jej poszukać... Ewentualnie wspieram się mocą.

Zauważasz brak ścigacza ojca. Jest gdzieś w centrum.

Wzdycham... Kombinuję sobie jakiś transport do centrum i lecę do niej.

Jedziesz busem :v Jest gdzieś przy siedzibie rady.

-Ciekawe co ona tam robi...
Cóż... Przy okazji zawsze można z mistrzami pogadać ;v

Widzisz niemałe zbiegowisko.

-Oh Mocy... - wzdycham
Idę sprawdzić co się tam dzieje.

Jakoś udaje Ci się przedrzeć i widzisz jak pakują Rex do... Radiowozu >.> Rozbity ścigacz i kilku rannych oraz ślady pazurów na budynku i kilka skoszonych drzewek.

-Panowie... Przepraszam bardzo, ale co się stało. To podopieczna moja i mego ojca Tishisai'a.

-Dobrze, że jesteś. zagaja Cię członek rady. -Cóż Kirin nabroiła i to dość poważnie. Zrobimy co się da ale kara jej nie ominie niestety. radiowóz odjeżdża.

-Trzeba będzie zawiadomić ojca... Jaka kara jej grozi?

-Prowadzenie bez licencji, stwarzanie zagrożenia, uszkodzenie mienia, poważne okaleczenie, napaść na funkcjonariusza i przekroczenie obrony koniecznej... Zrobimy co się da. Leć po ojca.

Lecę więc niczym szczała ;v I zawiadamiam rodziców.

Ojciec opluł się zupą. -Cholera. Idziemy. pożyczacie pojazd od sąsiada :v -Co takiego zrobiła?

-Prowadziła ścigacz bez licencji. Spowodowała wypadek... I naskoczyła na funkcjonariuszy.

-O kurrr.... Cze :v Zaraz... Mój ścigacz!? Rozbiła mój ścigacz?!

-Grunt, że mecz był udany. - wzdycham

-Czyli to moja wina bo poszedłem na meczyk?

-Szerzej patrzeć musisz. Uczniom swym przykład dawać... A nie się obijać. Zamiast ścigaczem martw się może o Kirin?

-Bo raz na cztery lata se meczyk obejrzę... Dobra gdzie się rozbiła?

-Blisko budynku Rady...

No to zalatujecie tam, tate gada i wypytuje.

Nasłuchuję więc...

-Kurde... Ciężko będzie. A gdzie mistrz Yoda?
-Udał się zgłębiać moc do sąsiedniego układu, za długo by go ściągać.
-No to musimy poradzić sobie sami...  Jedziemy.

-Coś będziemy potrzebować? Czy poradzisz sobie ojcze?

-Ja porozmawiam z kim się da. Ty postaraj się uspokoić Kirin, źle znosi stres na to wychodzi.

-Eh... Chodźmy lepiej.

Tate podrzuca Cię... Na komendę gdzie jest Kirin, sam idzie do komendanta :v prowadzą Cię do Kirin. Siedzi w celi z trzema innymi typiarami. Kirin kuli się w kącie a one złowieszczo rechoczą.

-Co tu się dzieje? Kirin?

Podnosi głowę, widzisz że dużo płakała. Typiary rżą nieco ciszej.
-Ja nie chciałam... Mogę już iść do domu?

-Wiem, że nie chciałaś... Tata właśnie rozmawia z komendantem. Coś ci zrobiły? - przenoszę wzrok na typiary

Spojrzała wystraszona na nie, jedna z nich posłała jej mordercze spojrzenie. -N-nie...

-Dlaczego pozwalacie się znęcać nad nią? - zwracam się do policjanta - Możecie ją chociaż przenieść do innej celi? Najlepiej pustej?

-To areszt a nie hotel. Ja nic nie widziałem ani nie słyszałem.
-No mówię, że nic mi nie zrobiły...

-Kirin... Wystarczy, że pomyślisz. Nie bój się. Jestem z tobą. Powiedz prawdę.

-No... Troszkę tylko... łzy cisną jej się do oczu.

-Bądź dzielna. Wydostaniemy cie stąd... A ja będę tutaj czuwał. Chcesz mi opowiedzieć co się stało?

-No ja tylko chciałam do rady, do Yody. No bo wcześniej lecieliśmy i teraz też poleciałam. I zaczęli mnie gonić no to się wystraszyłam i spanikowałam i nie wiem w sumie czemu ale się rozbiłam i oni mnie zaczęli szarpać i ja się wystarczyłam i się broniłam i... I mnie zabrali tutaj...
-Ja chcę do domu... rozbeczała się a typiary zarżały.

-Wiem Kirin. Będzie dobrze. Musimy tylko trochę poczekać.

-Ile...?

-Nie wiem. Mam nadzieję, że jak najszybciej.

Przychodzi funkcjonariusz i prosi Cię o wyjście.

-Będę blisko. Bądź dzielna.
-Jestem z tobą. Jakby coś się działo daj znać. I możemy cały czas rozmawiać.

Rzuca Ci tylko smutne spojrzenie i wychodzisz, siedzisz sobie w poczekalni. W końcu wychodzi twój ojciec. -No więc Kirin musi tu zostać jeszcze trochę...

-Ile? I czy da radę załatwić jej przeniesienie. Siedzi w celi z recydywistami, a policjanci udają, że nic nie widzą.

-Mhm. Dobrze wiedzieć... Puki co udało mi się załatwić, że przyspieszą rozprawę, za dwa dni. A teraz postaram się coś więcej ugrać. ponownie znika za drzwiami.

-Za dwa dni będzie rozprawa. Dasz radę? Tata postara się załatwić inną celę.

-Co to rozprawa? One mi każą robić dziwne rzeczy... ;_;

-Rozprawa to taka rozmowa, gdzie wyjaśnimy co się stało i dlaczego. Co ci każą robić?

-Lizać... W dziwnym miejscu ;~;

-W jakich miejscach?

-No między nogami...

-A policjanci nie reagują na nic?

-Nie ma go... Zawsze jak go nie ma to mi każą to robić ale to jest... Dziwne i nie lubię tego...

-Dlatego staramy się na ten czas przenieść cie do innej celi.

-Pospieszcie się... Ja się ich boje ;_;

-Robimy co tylko się da. Bądź silna.

Kolejne godziny mijają. -Dobra synek mam zajebistą wiadomość!

-Jaką?

-Z racji mojej pozycji i na moja odpowiedzialność i bla bla bla... Kirin będzie miała areszt domowy. Jest niepełnoletnia :v

-Uf... Całe szczęście. Nawet nie wiesz przez co musiała przejść. Idziemy po nią?

-No pewnie że tak, tylko jej założą nadajnik na nadgarstek i jedziemy. policjant idzie po nią do aresztu.

-Przyda się chyba psycholog... Albo Negocjator. Rozmowy nie są moją dobrą stroną.

-Spokojnie, jutro będziemy mieli gości... po chwili Kirin wraca, ma poszarpaną bluzkę, kilka siniaków i łzy w oczach.

-Kirin... Choć, wracamy do domu. - biorę ją za łapkę, jeśli chce

Przytula się do Ciebie i płacze jak bóbr.

-No już, już... Wiem. - głas, głask

Wracacie do domu w towarzystwie policmajstra, który pogrzebał coś przy nadajniku Kirin i pojechał. Kirin jest bardzo smutna. -Ja... Ja przepraszam... Ja nie chciałam...

-Wiem, że nie chciałaś. Ważne, że jesteś tutaj. Bezpieczna.

Pociąga nosem. -Ja się tylko broniłam... Nie chciałam go skrzywdzić...

-Rozumiem cie... Trzeba będzie to wyjaśnić na rozprawie. Dobrze? Opowiesz wszystko?

-No tak... smark :v

-Chodź... Opatrzymy cie, przebierzesz się... Odpoczniesz.
Zajmuję się Kirin, pomagam jej...

Siedzi smutna i pociąga nosem, ma kilka siniaków a na plecach ślady po ostrym narzędziu.

-Ojcze... Spójrz na to. Co oni ci zrobili?

Kuli się. -N-nic...

-Nie bój się... Mi możesz powiedzieć.
Wołam ojca...

-No mówię, że nic...
-Co jest synek?

-Spójrz na to... - pokazuję rany

Marszczy brwi. -Kirin, to bardzo ważne. Musisz powiedzieć kto Ci to zrobił. Nikt nie będzie na Ciebie zły.
Skuliła się i pokręciła głową.

-Kirin... To oni źle zrobili, nie ty. Proszę...

-No... No ona...

-Słuchamy...

Zwinęła się w kłębek. -No bo ja nie chciałam jej lizać to te dwie mnie przytrzymały i wsadziły szmatę w usta a ona mnie cięła... I powiedziała że jak komuś powiem to mi to wsadzi w cipę... rozpłakała się.

Pocieszam ją, daje się wypłakać.
-Ojcze?

Aż poczerwieniał na twarzy czujesz od niego potężną Moc i gniew, po chwili wziął kilka głębokich wdechów. -Wybaczcie na chwilę.

Zostaję z Kirin i doprowadzam ją do porządku... Głaszczę.

Zasypia Ci w rękach.

Niech śpi... Układam ją w wyrku. I pilnuję.

Rano budzi się, wciąż nieco podminowana. Mama czeka z śniadaniem. Ojca brak.

-Chodź, pewnie jesteś głodna. Mamo? Gdzie ojciec?

-W świątyni, medytował całą con jeszcze nie wrócił.

-Niech moc będzie z nim... Jak się czujesz Kirin?

-Jakoś... skubie widelcem omlet.

-Eh... Po rozprawie zabiorę cie do wielkiego lasu. Co ty na to?

-Spoko... dalej dziubie zawartość talerza.

-Mamo? Możesz jakoś pomóc? Kiepsko władam mową...

-Ojciec jest dyplomatą. Ja mu spuściłam łomot a on mnie przekonał żebym za niego wyszła.
-Co tam się stało?

-Gwałcili ją... Gdy się postawiła to ją okaleczyli i zastraszyli. Policjanci... Szkoda gadać.

-Od kiedy cele są koedukacyjne?

-Niektóre kobiety wolą kobiety... Czasem nie ma w pobliżu płci przeciwnej.

Przygryzła wargi -Biedne dziecko. Czy ona w ogóle wie co się stało?

-Nie sądzę... Ale stres robi swoje.

-Iblis, skoro już jesteś... Posprzątaj tą łazienkę, ja porozmawiam z Kirin.

-Dobrze mamo... - idę zająć się łazienką...

A panie sobie rozmawiają. Kończysz ale mama daje Ci znać, że jeszcze nie skończyły rozmowy.

-Daj znać... - przekazuję i siadam do medytacji

Medytujesz więc sobie w spokoju aż tu nagle...! Knoc, knoc :v

-Otworzę... - co też czynię...

-Dzień dobry, nazywam się Ashoko. Mam porozmawiać z Kirin.

-Zapraszam... Tylko proszę dać mi chwilę, uprzedzę ją. - przy okazji sprawdzam ją mocą

Dobra wibracja :v mame wychodzi, Kirin zostaje z nią sama.

Wpuszczamy więc Ashoko... Niech porozmawia sobie z Kirin.
-I cóż mi rzekniesz, matko ma?

-Szkoda mi jej. Uświadomiłam jej nieco, mam nadzieję, ze powie pani psycholog wszystko, jak to było i w ogóle. Herbaty?

-Chętnie... Nie ma łatwo... Może po tym wszystkim odstawimy Kirin do jej domu? Zostaniemy tam jakiś czas z jakimś mistrzem... Dokończymy trening?

-To mi też zrób :v Tak to chyba dobry pomysł.

Robię herbatkę.
-Tylko który mistrz by z nami poleciał na tak długo?

-Dobre pytanie może Yoda?

-Zapytamy jak wróci... Jak myślisz? Rozmowa z Ashoko pomoże?

-Oby. Ona po prostu nie rozumie świata w którym się znalazła.

-Zaiste... Niech więc wróci do świata, który zna. To moja wina... Ja ją tu ściągnąłem.

-Chciałeś dobrze, skarbie. mamusiny hug. -Jakoś to będzie ale... Małymi kroczkami.

-Dziękuję mamo... Ale odpowiedzialność i rozwaga są potrzebne. Wciąż mi ich brakuje...

Uśmiecha się cierpło. -Umiesz dostrzegać swoje wady, to bardzo ważne w byciu Jedi. Trzeba umieć przyznać się do porażki, mało kto to potrafi, na szczęście wdałeś się w ojca.

-Myślałem, że bardziej w ciebie...

-W nas obu. całus w czółko. -Jesteśmy z Ciebie tacy dumnie.

-Dziękuję... - uśmiecham się

Długo idzie rozmowa ale w końcu pojawia się pani Ashoko. -Czy mogła by pani...?
-Tak oczywiście. twoja mama znika w salonie.
-Więc Iblis tak? Jak się poznaliście z Kirin?

-Na jej planecie... - opowiadam jak się poznaliśmy

-Mhm... notuje skrupulatnie. -Opisz mi proszę waszą relację.

-Starałem się ją uczyć życia w naszym społeczeństwie. Jest niczym padawan... - opisuję to dokładniej, podając przykłady

-Rozumiem. A ktoś uczył ją pilotażu lub pokazywał jak działa ścigacz

-Nie... Nikt, nigdy... Raz tylko lecieliśmy statkiem z jej planety. I raz lecieliśmy do Rady.

-Szybko się uczy. Czy zauważyłeś u niej skłonności sadystyczne?

-Nie... Sadyzm to coś wyrafinowanego. Ona potrafi się jedynie bronić. I zjadać małe stworzenia. Ale o ty już opowiadałem przy okazji tego jak się poznaliśmy. Łatwo ją za to zastraszyć i zdominować. Jest bardzo niewinna. Jak dziecko.

-Czy wiadomo Ci co się stało w celi aresztu?

-Wiadomo... Chce pani najpierw usłyszeć o recydywistkach z jej celi czy może o zobojętnieniu i niekompetencji policji?

-Powiedz mi wszystko co wiesz, to ważne.

-Zacznijmy od tego, że zamknęli ją z prawdziwymi recydywistkami. Współwięźniarki zmuszały ją do czynności seksualnych, zastraszały i okaleczyły gdy się postawiła. Funkcjonariusze nie widzieli, bądź nie chcieli widzieć czegokolwiek. Widziała pani rany na jej plecach. Mój ojciec, wprawny Jedi, ma mniej blizn. A to wszystko rozegrało się w parę godzin. Zmienili pogodną i ciekawą świata osobę we wrak, którego niewiele ucieszy... Zna się pani na psychologii? Rozmawiała z nią pani... I co wywnioskowała?

-W mojej opinii nie powinno jej tu być, jeszcze. Powinna się asymilować pomału, narzuciłeś jej zbyt szybkie tempo, ale sam jesteś młody, chcieliście dobrze. Rozprawa odbędzie się jutro o 11. pani zbiera manatki i wychodzi. Kirin zaś płacze w salonie.

Idę do niej. Jeśli się da to ją przytulam i uspokajam.

-Nie chcę o tym, mówić... Ja już nie chcę...

-Wiem, Kirin... Ale będzie trzeba. Jeszcze jeden raz. A później polecimy z Yodą na twoją planetę i tam zostaniemy tak długo jak będzie trzeba. A później będziesz mogła wybrać czy lecisz z nami czy zostaniesz. Przepraszam, to moja wina.

-Ja już nie chcę... chlip

-Będę przy tobie... Kirin, wiem że proszę o wiele, ale będziemy musieli. Użyczę ci siły, pójdziemy tam razem. Dobrze?

-Mhm...

-Chcesz odpocząć? Zjeść coś?

-Ale one tu nie przyjdą...?chlip

-Nie, nie przyjdą. A ja będę blisko. Obronię cie.

Wtula się. -A naprawdę muszę jutro znowu o tym mówić...?

-Tak... Ale już ostatni raz.

-Nie chcę... Wstyd mi...

-Wiem... Ale nie ma się czego wstydzić. Nie zrobiłaś niczego złego... To one są złe.

-Zrobiłam...

-Co takiego niby zrobiłaś?

-No... No bo... Z nimi...

-Z kim? Co?

Łzy się jej cisną do oczu. -To było złe... Ja nie chciałam, naprawdę...

-No już. - głask, głask - Wiem, że nie chciałaś... Nikt nie ma ci niczego za złe... Ja też cie o nic nie obwiniam.

-To było obrzydliwe... One mówiły że mnie zamkną i że codziennie będę to im robić...

-Kłamały... Wybacz, że cie przed tym nie obroniłem.

-Nie miałeś jak.

-Ale i tak przepraszam... To ja cie tu sprowadziłem.

-Sama chciałam... I nie chcę stąd odchodzić.

-A nie przytłacza cie miasto? Nie chcesz wrócić do lasów?

-Ja chcę zostać z tobą, cokolwiek się stanie. hug

Hug.
-Będę więc przy tobie. Obiecuję.

-Zawsze?

-Jak długo będę żyć... A ty będziesz chcieć.

-Zrobisz mi naleśniki? uspokaja się.

-A z czym chcesz?

-Z mięskiem.

-Coś wykombinujemy... - modzę naleśniki

Siedzi i majta nóżkami. -A gdzie twój tata?

-Nie wiem... Poszedł do świątyni... Mamo? Kontaktowałaś się z ojcem?

-Nie jeszcze nie. mame dźwiga zakupy. -Ja pomogę. Kirin wstaje i bez wysiłku podnosi obie torby jedną ręką.

-Czekajcie chwilę... - próbuję go wyczuć, jeśli mi się uda to mówię o tym

Nie wyczuwasz go. -Skoro jest taka silna to czemu nie pokazała tym w celi?

-Wie, że krzywdzenie jest złe... Ona atakuje tylko w strachu.

-A ich się nie bała?

-To co? Ma rozdwojenie jaźni?

-Może ją spytaj? mame znika w łazience.

-Kirin? Jesteś bardzo silna, prawda?

-No trochę tak.

-Jak tamci próbowali cie zamknąć to się broniłaś... A przed tamtymi? Czemu nie reagowałaś?

Posmutniała. -No bo... Tamtemu zrobiłam dużą krzywdę... A nie chciałam...

-Wiem... Oni chcieli cie tylko zatrzymać. Ale one cie... Czemu się nie broniłaś? Aż tak bardzo nie chciałaś... Zrobić niczego złego?

-Bo ja go... Ja go zabiłam...

-Rozumiem... Ale tego nie chciałaś... Przepraszam, że zapytałem.

-Dlatego ja... Ja nie chcę więcej nikogo skrzywdzić...

-Wiem.. - pat, pat - Nie jesteś zła. To był wypadek. - hug

-Ta... Pali się.

-Ou... Niczego nie zostawiłem na ogniu.

-Chyba jednak tak... aż siwo :v

Ratuję co się da i zagaszam ;-;

Udaje Ci się sporo uratować.

-Wybacz... Dla ciebie te nie spalone.

Uśmiecha się -Dziękuję.

-Nie ma problemu...

-Wiesz bo rozmawiałam z twoją mamą i...

-I? Co tam?

-I... Ja... zrobiła krótką pauzę. -Chciałam wiedzieć, gdzie jest moja mama?

-Nie wiem Kirina... Ale może się dowiemy? Nie chcę ci robić nadziei, ale może znajdzie się jakiś ślad... Jeśli chcesz.

-No chciałabym, bardzo. No bo gdzieś chyba są, tak?

-No... Raczej. Ale niewiele o tobie wiemy i o twoim pochodzeniu...

-A jak się dowiedzieć? ciamka aż jej się różki trzęsą.

-Zacząłbym od twojej planety... I od mocy.

-Mhm... Dobre :3 uśmiecha się.

-Cieszę się, że smakuje. To jak? Polecimy z mistrzem? Potrenujemy i poszukamy?

-Mhm! Z tobą zawsze. pąs :v

-Cieszę się... Masz jeszcze na coś ochotę?

-No te zimne i słodkie takie.

-Lody? Jakiś smak?

-No własnie lody :3 Takie czerwone małe i okrągłe...

-Truskawki? Jagody?

-Takie z pestką w środku