Victoria siedziała w pracowni i słuchała jak zahipnotyzowana swojego nauczyciela.

-To czego chcesz się dziś nauczyć?

-Bomba domowej roboty w 10 minut :3

-Eh... Nie zrozumiem twojego zamiłowania do bomb... Dobra. Co można wykorzystać do zrobienia zapalnika i detonatora?

-No co, hobby jak każde inne... Chociażby iskrownik z zapalniczki można użyć jako zapalnik no i stara komóra też się nada.

-Z zapalniczką nie kombinuj... No dobra. A z czego zrobisz sam materiał?

-Saletra, cukier, węgiel ładnie mieszamy, upychamy do słoiczka, wkładamy lont, odpalamy i BOOM!

-Gratuluję mieszanki hukowobłyskowej...

-Na Lopeza i kibel zadziałało perfekcyjnie :v naucz mnie czegoś ciekawego :3

-Dziś pokażę ci jak zrobić bawełnę strzelniczą... - ucza cie ;v

No to jak ta gompka chłonę wiedzę :v

-Na dziś wystarczy... Masz czas wolny. A z tego co mi wiadomo jutro masz misję.

-No ta ale nie wiem jeszcze co... Mam tremę ;_;

-Nie bój się, dasz radę. Nic trudnego raczej to nie będzie.

-No niby tak... Ale wiesz no... No to cześć! i strzała do Ersein'a :v

-No cześć młoda... - rzuca jak go tulisz - Co tam?

-A nic, trochę mam stresa... ;_; Ale będzie dobrze. Chyba... :v A u ciebie co tam? wiszę na nim jak szalik.

-A nic. Odpoczywam sobie po misji. Zjemy coś?

-No. A gdzie byłeś? Co robiłeś? Jak było?

Idziecie na stołówkę.
-Byłem w Egipcie. Musiałem zdobyć pewien przedmiot... A było gorąco. Ale dałem radę. - uśmiecha się

-Jakiś przeklęty amulet? A mumie też były? I takie wielgachne skorpiony!

-Plany. A mumię były w muzeum. - śmieje się - A wiesz, że skorpiony są takie o?

-E tam takie małe... W tym filmie co w zeszłym tygodniu oglądaliśmy to dopiero były sztuki! Takiego bym chciał :3

-Wiesz... Jak ktoś takiego zrobi to może i jest...

Ciamkam sobie spaghetti. -No to ja zrobię takiego. I z ogona będzie strzelał granatami i miał elektryczne szczypce.

-Chętnie to zobaczę. Jak go zrobisz?

-No z metalu taki będzie i w głowie będzie kokpit... rysuję na serwetce :v

-Masz fantazję mała...

-Zobaczysz, że takiego zrobię! Kiedyś... :v hug

-Poczekam i z chęcią zobaczę. Co dziś robisz jeszcze?

-Nic w sumie... Chyba że się gdzieś przejdziemy... Na lody na przykład... Albo do zoo... :3 minka proszącego lisełka

-Lody mogą być. Chodź, ja stawiam...

Pimpamy więc za rączkę :3 -A jak wyglądała twoja pierwsza misja?

-Moja pierwsza misja? Walczyłem z Rządowymi... Ale ja już byłem zaprawiony w boju.

-Woooow... O.O A jak myślisz? Co mi się trafi?

-Transport... Albo przyjęcie przesyłki.

-Jakoś to będzie... lizu, lizu. -Co on robi? Wygląda jak kretyn... wskazuję za mima :v

-To mim. Wykonuje pantomimę. Czyli udaje, że coś robi albo że coś się dzieje.

-Głupie... I to się ludziom podoba?

-Niektórym... Taka już kultura i tradycja.

-Pffff. Ja znam lepsze metody żeby się rozerwać :v

-A jak ci coś wybuchnie w twarz to i ciebie rozerwie... - wzdycha

-No bo to trzeba umieć. Taka jedna mała bombka a całą rodzinę może rozerwać :v

-Eh... Co ja z tobą mam?

-No przynajmniej na nudę nie masz co narzekać. Pozwiedzamy?

-Pewnie. Tylko nie za długo... I nie oddalaj się.

Idziemy więc za rączkę :3

Ersein więc oprowadza cie i opowiada o eksponatach i historii ogólnie.

Słucham i rozglądam się.

Mija wam więc trochę czasu...
-Dobra, wracamy. Mam jeszcze coś do zrobienia, a ty się powinnaś przygotować.

-No... A co musisz jeszcze zrobić? :3

-Tajemnica. - uśmiecha się łobuzersko

-No mi nie powiesz? minka lisełka :3

-Może... Później. - pokazuje ci język

Też mu pokazuję i hug :3 wracamy więc.

Ersein ci macha i idzie do siebie. Ty zaś...

Mentalnie przygotowuje się do misji :v i piję zieloną herbatkę :v

Dostajesz wezwanie. Znak na drzwiach świeci i pulsuje. Twój tatuaż też.
-Witaj... Czas na twoją pierwszą prawdziwą misję. Gotowa?

Potakuję i wysłuchuję zniecierpliwiona co papa Teliesin ma do powiedzenia :v.

-Proszę cie abyś zdobyła i przyniosła przedmiot, który jest w posiadaniu pewnego wilkołaka... Przeniesiemy cie jak najbliżej jego miejsca pobytu. Ja odzyskasz ten przedmiot to twoja sprawa.
Dostajesz fotki tegoż że i zdjęcie srebrnego sztyletu.

Potakuję i tepam się do celu :v

Jesteś w mieście, dzielnica przemysłowa. Strasznie śmierdzi i jest dość biednie. Większość budynków to opuszczone fabryki...

Staram się znaleźć mojego wilka, podskakuje i nucę sobie pod nosem.

Jak więc go szukasz? Gdzie?

Podpytuje ludzi i pokazuje im zdjęcie :v

Nie ma tu wielu ludzi... Może ze dwóch. Nie znają go.

Szukam po melinach, piwnicach i innych takich :v

Gdy zachodzisz do jednej z opuszczonych fabryk kątem oka dostrzegasz niezwykle szybki ruch. Znika ci gdzieś wysoko w budynku...

Pimpam tam. Ostrożnie i powoli.

Wchodzisz do budynku, jest zrujnowany. Jest ciemno i nigdzie go nie widzisz... Ale wiesz, że tu jest.

Ostrożnie idę dalej.

-Czego tu szukasz? - słyszysz głos, który niesie się echem. Nie masz pojęcia skąd...

-A takiej jednej rzeczy, którą chyba pan ma... Wyjdzie pan? rozglądam się.

-Nie. Nie wyjdę. Odejdź.

-Czemu?

-Niczego nikomu nie oddam. Życia też nie oddam.

-Ale ja nie chcę pana zabić... ;_;

-Odejdź więc. Nie oddam ci tego.

-A czemu nie?

-Bo to nie należy do was.

-Ale ja muszę mieć ten sztylet... ;_; Ładnie proszę... Może się zamienimy?

-Dobra... Zamieńmy się. Ty zabijesz Żmija, ja dam ci sztylet.

-A jakiego Żmija?

-Całe zło tego świata.

-No to troszku trudne będzie... A czemu ten sztylet jest taki ważny?

-Bo jest magiczny.

-Serio? A co robi? :3

-Nie wiesz? Nie powiedzieli ci?

-N-no nie... A pokaże pan?? :3

-Nie pokażę... On kradnie moc zranionych.

-No proszę no ;_;

-Nie mogę... Nie możecie go dostać. Nikt nie może.

-No pan tu zejdzie no, ładnie proszę :3

-A ty spróbujesz mnie zabić. Nie, dzięki.

-Serio? Taki pan duży i się mnie boi?

-Zobaczysz... Zło i zgroza przybiera najmniej spodziewaną formę.

-A jak pokażę panu fajną sztuczkę? :3

-Również nie...

-Czemu pan jest taki nie miły? ;_; idę sobie ukręcić ładną bombkę :v

-Próbujesz zabrać coś mojego... I ja mam być miły?

-Ja tu taka miła i w ogóle... Idę sobie. foch :v

Kręcisz bombkę... No ładna. Kolorowa. I ma złoty sznureczek do zawieszenia... ;v

No to skoro ładną bombeczkę już mam to ją nieco ulepszam żeby była bardziej wybuchowa :v i może kilka innych też ładnych, silnych bomb

No masz... I co teraz?

Ustawiam bombki w strategicznych punktach, tak żeby ich detonacja zawaliła cały budynek.

Rozstawiasz właśnie ostatnią bombę...
-A teraz próbujesz mnie zabić? Nie ładnie. - mocne kopnięcie zwala cie z nóg

-Tam zaraz zabić... Drobne prace remontowe. psycho uśmieszek. Wstaje i otrzepuję się, przygotowana do uniku.

Udaje ci się zrobić unik przed kolejnym kopnięciem. Widzisz go nieco zezwierzęconego.
-Teraz ci pokażę. - warczy
W dłoni ściska sztylet.

-Super... wyciągam mojego Colta M1911 i szczelam

Strzelasz... Przez odrzut broń niemal nie wypada ci z rąk. Boli. No i oczywiście nie trafiłaś... On za to kopnął cie w brzuch i posłał na ziemię.
-Barbarzyńska broń...

Nic to wstaję i strzelam dalej. -Sam pan jest barbarzyńca...

Znów pudłujesz. Do odrzutu wciąż nie jesteś przyzwyczajona. A może to z racji drobnego ciała? Drasnął cie nożem... Rana niewielka, ale poczułaś to co inni gdy ich dotykasz.

Kiedy jest na tyle blisko staram się go chwycić i uczepić się łapy.

Nie udaje ci się... Za to dostajesz kolejnego kopniaka.

No to strzała z budynku.

On już czeka przed bramą...

-To nie fair... Nie walczyłam wcześniej z wilkołakiem... powoli się wycofuję.

-Odejdź więc... I zabierz swoje zabawki.

-Nie no tyle się namęczyłam specjalnie dla Ciebie... Szkoda wyrzucać. staram się jakoś obejść go/ dostać do okna na parterze.

Za sobą masz wolne pole. On stoi oparty o bramę wjazdową na teren tej fabryki...

-Nie zdążyłam ich uzbroić. powoli odchodzę.

-Ja stąd odchodzę... Bywaj.

-To idź, gaci nie zapomnij spakować. Trudno, najwyżej to mnie skrócą o głowę, nie Ciebie... oddalam się.

On sobie grzecznie czeka przy bramie.

No to znikam mu z pola widzenia.

Odchodzisz dalej... On zaś stoi i czeka.

Też czekam chwilę... I paczam czy dalej stoi :v

Podchodzisz więc znów... I widzisz,że leży na ogrodzeniu. Dość zrelaksowany..

No to wracam na winkiel i kombinuję granat i jak go zrobię to rzucam w niego >: (

Wybucha obok niego, aż spadł z wrażenia. No... Przysmolił się.

Puszczam pod adresem Istoty serie niewybrednych wiązanek i wyzwisk...

Szczelam do niego.

Kula go miźnęła... Jest ogłuszony.

Podbiegam i wysysam go psi.

Ocknął się i odskakuje, ale zdążyłaś go dotknąć...

-Ten sztylet to moje być albo nie być... Nie miej mi za złe.

-No to masz go. - i dźga cię... Znów cie musnął nożem

Łapię go za łapę. -Chętnie przyjmę. lisi lep.

Łapiesz go i widzisz jak słabnie... Przez chwilę masz wrażenie, że jesteś nim. Że wiesz co czuje. Co przeżył... Jakby jego wspomnienia i odczucia przelatywały przez twój umysł.

Nie puszczam.

Dziabie cie nożem... Ale cofa rękę. Jest coraz słabszy...

Trzymam go jak kleszcz :v

Znów cie dziabie... Ale słabnie, traci przytomność...

Jak leży jak długi odbieram mu nóż. I zostawiam batonika z karteczką "Przepraszam" :v

Masz nóż... Dostajesz wiadomość, że portal już czeka.
-Witaj... I gratuluję. - mówi Taliesin, gdy wkraczasz do siedziby

Uśmiecham się i wręczam mu sztylecik.

-Ah... Gratuluję. Wspaniale się spisałaś. - uśmiecha się perfidnie odbierając od ciebie sztylet

-Dziękuję... :3

-Masz czas wolny... Baw się dobrze.

Lecę do Ersein'a :v

Erseina nie ma... Jest na misji.

Smuteczek : ( no to idę do stołówki :v -Cześć Jerry :3

-Hej maleńka. - rzuca ze swoim uśmiechem - Co tam? Na co masz ochotę?
Do ostatniego zdania dodaje szelmowski uśmiech.

-Rosołek na indyku i placek z wiśnią... I może soczek z Rabarbaru :3 słodziaszna mordka liska :v

-Masz to jak w banku... jak życie u nas?

-Właśnie wracam z pierwszej samodzielnej misji :3 puszę się jak paw.

-I jak było? Bo widzę wszystko się udało...

Zajadam się i mu opowiadam jak było, plus odrobinkę fikcji literackiej :v

-Ładnie. Ładnie... Gratulacje. - uśmiecha się

-No w sumie to ie było aż tak źle. Ale ciężko trochę było. Jeszcze zupki :3 ładnie proszę

-Pewnie. - podaje następną porcję

Szamam aż mi się uszka trzęsą :v -A co tam u Ciebie?

-A ja siedzę i gotuję... I gotuję. Rzadko się stąd ruszam.

-A nie masz rodziny? Dziewczyny? Kogokolwiek?

-Nie... Nie mam. Tak jakoś wyszło... Ale mam tu wielu do wykarmienia.

-No na przykład takiego głodomora jak ja :3 talerzyk podstawiam po dolewkę :v